woensdag 11 september 2019

Flierefluiter

Als ik in september rondfiets in Hemmeland, Purmerbos of het Twiske, speur ik alle bomen af, op zoek naar rijpe vlierbessen.

Met groene of rode bessen kun je niets, die zijn nog niet eetbaar. Eigenlijk is niets van de boom eetbaar, behalve de bloesem en de rijpe bessen. En dan nog moet je de bessen eerst koken voordat je ze (in grote hoeveelheden) kunt eten. De rijpe bes is door en door zwart. Daarom is de wetenschappelijke naam van Vlier ook Sambuca nigra. Letterlijk betekent dat zwarte fluit. Want van een vlier kun je een fluitje maken, omdat de takken gemakkelijk uit te hollen zijn. Daar komt ook het woord 'flierefluiter' vandaan.

De vlierbes geniet al sinds het begin der tijden een hoog aanzien. Men heeft zelfs pitten van de vlierbessen teruggevonden uit het stenen tijdperk. Vlier wordt dus al heel lang gebruikt als voedsel en als medicijn. Door de Germaanse volkeren werd ze zelfs beschouwd als een heilige struik. Deze gaf bescherming tegen heksen en boze geesten. Ook de Kelten beschouwden de vlier als beschermingsmiddel tegen kwade geesten uit de onderwereld. Jarenlang gebruikten koetsiers van rouwkoetsen een zweepje met vlierhouten handvat en zetten een vliertakje op hun hoed.
De vlier kan wel 5-10 meter hoog worden. Er bestaat wel een giftige look-alike, de kruidenier. Deze blijft klein, max 2 meter en heeft alleen groene stengels. De echte vlier heeft, zoals ze dat noemen, een verhoute stam. Een bruine schors.

Je kunt van de vlierbessen van alles maken: wijn, jam, siroop, sap, tinctuur of likeur. Je kunt ze ook drogen voor thee. Belangrijk is dat je de bessen goed schoont van de takjes en dat je alleen de zwarte, rijpe bessen gebruikt. En als je de pitten wil eten (want in de pitten zit een stofje dat heel laxerend werkt), moet je de bessen koken voor gebruik.

Het verschil tussen tinctuur en likeur is eigenlijk heel klein: voor een likeur voeg je een beetje suiker toe. Een tinctuur is een medicijn. Vlierbes verhoogt de weerstand en werkt bloedreinigend. Het is een helende krachtpatser bij griep of verkoudheid. Het helpt je cholesterol verlagen, verbetert je zicht en is een sterke anti-oxidant.

Een likeur drink je voor je lol. Wanneer je heel weinig suiker toevoegt en een wat 'gezonder' suiker kiest voor je likeur, zoals ahornsiroop of appeldiksap zou je het aangename met het gezonde kunnen verenigen. Blijft natuurlijk wel dat alcohol niet echt gezond voor je is, dus maximaal een klein borrelglaasje per dag zou mooi zijn.


Hoe maak je een tinctuur of likeur?

Pluk de vlierbessen, haal de rijpe, zwarte bessen van de schermen, was ze en vul een jampot met de bessen. Voeg wodka of een andere alcohol van minimaal 40% toe. Sluit de pot af en laat de bessen voor vier tot zes weken in de alcohol trekken. Het helpt als je de tinctuur af en toe roert of schud.

Zeef dan de bessen eruit en proef de tinctuur. Voeg eventueel een 'gezond' zoetmiddel toe naar smaak. En geniet! (maar drink met mate ;-)








donderdag 9 mei 2019

Meidoornsiroop


Meidoorn is een kleine tot middelgrote boom met witte of roze bloemen in schermen en donkere, glanzendgroene getande bladeren. De boom kan wel tot 500 jaar oud worden. In de prehistorie diende de boom (waarschijnlijk de bessen) als voedsel, dit is aangetoond door de zaden die men gevonden heeft in terpen. De naam Crataegus werd gegeven door Dioscorides en is afgeleid door het Griekse woord kratos , wat staat voor kracht, sterkte en sloeg op de hardheid van het hout. Alle soorten meidoorn zijn eetbaar, de eenstijlige meidoorn (crataegus monogyna) en tweestijlige meidoorn (crataegus laevigata / oxyacantha) worden het meest medicinaal gebruikt.

Geneeskracht
1. hart en bloedsomloop: verbeterd de doorstroming, werkt kalmerend en regulerend: bij hartkramp (angina pectoris) en andere nerveuze hartaandoeiningen, ritmestoornis, hoge bloeddruk en aderverkalking
2. zenuwstelsel: kalmerend en versterkend voor het hele organisme; bij prikkelbaar, geïrriteerd gedrag, slapeloosheid en zenuwkrampen; bij nerveuze overgangsklachten en hyperventilatie

Gebruik
Voor de geneeskrachtige werking wordt vooral de bloesem gebruikt. Thee van de bloeiende toppen vind ik niet lekker. Thee van de bessen is prima te drinken. Ook al lees ik in een aantal boeken dat de thee wel wordt toegepast. Zelf geef ik de voorkeur aan tinctuur. Dit maak ik van de bloeiende toppen in combinatie met de bessen. Van de bessen alleen kan een siroop worden gemaakt die beide een zachte geneeskrachtige werking hebben.

Let op
De zaden bevatten cyanide gebonden met suiker, genaamd amygdaline (dit is een glycoside). In je darmen – in feite dunne darm – verandert dit in waterstofcyanide en kan dodelijk zijn. Je kunt de bessen koken en de zaden verwijderen door alles te zeven in een draaizeef.

Recept
Voor de lekkerste meidoornbloesemsiroop pluk je de bloemen en knopjes van de meidoorn het liefst op een droge, zonnige, windvrije dag.
  • Doe vier handen vol meidoornbloemen in een pan en overgiet deze met 1 liter koud water. Breng aan de kook, neem de pan van het vuur en laat dit een nacht staan. Je kunt de hele bloem gebruiken, inclusief de groene hals, maar wanneer je alleen de gele lintblaadjes gebruikt smaakt de honing nóg zoeter.
  • Giet de massa de volgende dag door een zeef, laat alles uitlekken en pers de bloemen goed uit.
  • Voeg een kilo (biologische) ruwe rietsuiker en een halve citroen in schijfjes toe (indien bespoten, dan zonder schil). Roer alles goed door elkaar.
  • Zet de pan zonder deksel op het vuur, gebruik de laagste vlam. Laat het water verdampen zonder te koken. Goed blijven roeren en opletten, want siroop brandt makkelijk aan. Na ongeveer een half uur is de siroop genoeg ingedikt. Wil je het toch dikker, kook de siroop dan nog wat langer in.
  • Héérlijk (en een beetje gezond!) op boterham, pannenkoek, in de yoghurt of een toetje.