Tomatenoogst

Je denkt lang: waar blijven ze nou? Dan denk je een tijdje: het duurt nog wel even voor ze echt rijp zijn. En dan ineens, kom je op een dag in de kas en zijn ze zomaar rijp. FEEST! En wat zijn ze mooi... Bijna te mooi om op te eten :–) Toch maar geproefd, en dan blijken ze niet alleen lekker maar ook allemaal anders van smaak. Telkens weer verrast worden door de smaak, dat is zó leuk!

De tomaten beginnen te kleuren van onderaf. Bovenin hangen de bloemen, die ik nog steeds om de twee-drie dagen schud.

Dit jaar top ik alle planten op ongeveer 2.5 meter. Dan kan ik er nog net zonder trap bij. Vorig jaar heb ik dat niet gedaan en dat wordt uiteindelijk heel onhandig. Je kunt boven de 2.5 meter niet meer dieven, eigenlijk niets meer, want echt plukken doe je op die hoogte toch ook niet, veel te onhandig met een trapje op het smalle pad.

Veel kleine rode snoepjes van 'Sprite'

Gezellige rommelige bloei en vruchtzetting van 'Sprite'

Opvallend is dat dit jaar de 'grote' en de 'kleine' tomaten tegelijk rijpen. Ik denk dat dat komt omdat ik een maand later ben begonnen met zaaien. Het lijkt erop dat je kleintjes makkelijker kunt vervroegen dan grote tomaten.

Veel nieuwe soorten!

Galina

Kumato

Roze-rode grote cherry. Nét niet rood, en ook kwa maat nét te groot voor cherry en te klein voor een 'gewone' tomaat. Daarom vind ik 'm juist zo leuk :)

Green Doctor. Mijn favoriete tomaat. Onmogelijk voor de verkoop, want iedereen denkt dat ie niet rijp is, maar stiekem het zoetst en meest aromatisch van allemaal...